MIRA Volkssterrenwacht MIRA vzw

Zondagochtend is er een zogenaamde supermaan zichtbaar. We spreken van een supermaan wanneer de Volle Maan uitzonderlijk dicht bij de Aarde staat. Doordat de baan van de Maan rond de Aarde een ellips is, varieert de afstand tussen beide hemellichamen. Gemiddeld bedraagt deze ongeveer 384.400 km.

MIRA 2.0
En daarmee bedoelen we niet zozeer de magnifieke LEGO-maquette van uw favoriete sterrenwacht die sinds vorige vrijdag te bewonderen valt, maar onze aanwezigheid op wat men soms samenvat als "de nieuwe media".

Tijdens de -overigens héél druk bijgewoonde- "Astroclub met Frank Deboosere" van 27 april werd de LEGO-maquette van MIRA officieel voorgesteld aan het publiek.
MIRA-vrijwilliger Vincent Ceulemans (hij is o.a. verantwoordelijke voor de jongerenwerking) kon héél fier het resultaat voorstellen van 2 jaar planning en méér dan een half jaar concreet knutselen.
Een waar monnikenwerk!

Vanmorgen om 6u14m is de astronomische lente begonnen. Deze begint per definitie wanneer het middelpunt van de Zon door het lentepunt aan de hemel gaat. Het lentepunt is het punt waar de hemelevenaar de meridiaan van 0° kruist. Je zou het dus kunnen vergelijken met het snijpunt van de evenaar en de meridiaan van Greenwich op Aarde.
Bij het begin van de lente staat de Zon dus pal boven de evenaar. Overal op Aarde duren dag en nacht even lang en vanaf nu zal het noordelijk halfrond naar de Zon gekeerd staan tot aan het begin van de herfst.

Foto Damien Vens, Koksijde (klik om te vergroten)

Wie nog over een eclipsbrilletje beschikt (zoniet: te koop aan 2 euro op MIRA :-)) moet de volgende dagen zeker eens naar de Zon kijken. Zonnevlekkengroep 1429 (die de voorbije dagen voor de nodige uitbarstingen zorgde, met o.a. mooie poollicht-activiteit) is groot genoeg geworden om met het blote oog zichtbaar te zijn.

Meer beelden vind je hier.

Mira zingt op MIRA

Mira zingt op MIRA

Het publiek aan het ontbijt

De komende weken wordt de westelijke hemel 's avonds gedomineerd door de heldere planeten Venus en Jupiter. Beiden zijn ze, op de Maan na, de helderste objecten aan de avondhemel.

Met de Europese ruimtesonde Venus Express is ontdekt dat de planeet Venus een beetje trager rond haar as draait dan vroeger is gemeten. Begin jaren '90 werd de rotatietijd van Venus bepaald met de ruimtesonde Magellan. Deze bedroeg toen 243 (aardse) dagen, 26 minuten en 38 seconden.

Update: een nachtje later deed de vrieskou er nog een schepje bovenop: op zaterdagochtend 4 februari vroor het onder onze thermometerhut tot -13,7°C.
Dat was geleden van 2 januari 1997: toen registreerden we -13,9°C.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Koudste nacht van het jaar? De ochtend van vrijdag 3 februari zakte de thermometer op MIRA (onder thermometerhut!) tot exact -12°C.
Volgens de registratie van de thermohygrograaf werd de koudste temperatuur gemeten omstreeks 8h30, dus kort na zonsopkomst.

Donderdagavond 26 januari: in een groot deel van het land kwamen de verwachte opklaringen nét op tijd om in de avondschemering (en de avondspits...) een mooie en vooral opvallende samenstand te zien: het ragfijne maansikkeltje stond toen zo'n 6° rechtsboven van de opvallend heldere planeet Venus.
Morgenavond zal de Maan al een héél stuk opgeschoven zijn (dan staat ze zo'n 10° boven de planeet), en het sikkeltje zal dikker en helderder geworden zijn. Dat maakt de samenstand natuurlijk een pak minder fraai, maar nog steeds zeker de moeite!