MIRA Volkssterrenwacht MIRA vzw

Vorige week werd Spaceshuttle Discovery gelanceerd, voor een missie (STS-119) naar het Internationale Ruimtestation. Beide toestellen vliegen nu aan elkaar gekoppeld rond de Aarde, en zijn elke avond even zichtbaar boven België.
Tijdens deze missie worden o.a. de laatste twee grote zonnepanelen van ISS gemonteerd (wat het totaal op 8 brengt).

Om de doorgangstijden voor uw locatie te berekenen, kan u best terecht op Heavens-above.

Update 1:
Ondertussen bereikt komeet Lulin zijn beste zichtbaarheid. Op stikdonkere locaties slagen sommige waarnemers er in om hem met het blote oog te zien, maar met een kleine verrekijker is hij zeker makkelijk te zien.
Helaas hebben we de laatste dagen weinig geluk gehad met het weer in België, maar op de ochtend van 28 februari was er toch even een opklaring. MIRA-vrijwilliger Roland Oeyen (Lembeek) slaagde er in om de komeet doorheen de wolken heen te fotograferen.

Komeet Lulin, door Roland Oeyen

Update (7 januari) :
En zoals verwacht werd het de volgende nacht nog een pak kouder: omstreeks 1h15m gaf de thermometer een temperatuur van -15,5°C aan.
Nadien kwamen er wolken overdrijven, en begon de temperatuur langzaam weer te stijgen.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
6 januari:
Vorige nacht zakte het kwik op MIRA (onder thermometerhut) tot -11,7°. Die laagste temperatuur werd gemeten om 8h18m.

Het astronomische jaar 2008 zal in schoonheid eindigen, met een héél spectaculaire samenstand tussen Venus en de smalle maansikkel (en hopelijk blijven de opklaringen lang genoeg duren om het ook zichtbaar te maken).
Venus domineert reeds een paar maand de avondhemel (zal eind januari trouwens op zijn best zijn), en één keer per maand komt ook de Maan daar in de buurt (zoals de meeste grotere objecten in het zonnestelsel draaien ze immers ongeveer in hetzelfde vlak: de ecliptica).

Maandagavond 1 december kunnen we -bij helder weer- getuige zijn van een zeldzame gebeurtenis: de planeet Venus wordt dan bedekt door de Maan.
Gemiddeld gebeurt zoiets wel 1 tot 2 keer per jaar, maar is steevast zichtbaar op een beperkt deel van het Aardoppervlak. Bovendien is er natuurlijk steeds één kans op twee dat het overdag gebeurt, wat het waarnemen ervan heel wat moeilijker maakt (maar niet onmogelijk).

Bij helder weer moet u de volgende dagen en weken zeker de westelijke hemel in het oog houden: de twee helderste objecten aan de ganse hemel spelen daar dan "haasje-over". De voorbije zomer en herfst was Jupiter elke avond zichtbaar (helaas redelijk laag boven de horizon), maar gaat elke avond vroeger en vroeger onder.
Sinds een tweetal maanden is ook Venus opgedoken aan de westelijke avondhemel, en deze planeet gaat juist elke avond wat later onder.

Niet toevallig 15 dagen (een halve maancyclus) na de zonsverduistering van 1 augustus is er op zaterdag 16 augustus een maansverduistering zichtbaar.
Zonsverduisteringen komen enkel voor bij Nieuwe Maan, maansverduisteringen enkel bij Volle Maan. Maar bovendien moeten de onderlinge verbindingslijnen (Zon-Aarde en Aarde-Maan) min of meer overeenkomen, en dat gebeurt maar nu en dan eens (daardoor hebben we niet elke maand eclipsen).
En omdat die omstandigheden op 15 dagen tijd niet zoveel veranderen, gebeurt het wel vaker dat we beide soorten eclipsen vlak na elkaar hebben.

Vanavond (dinsdag) en morgenavond (woensdag 13/8) is er een opvallende samenstand te zien tussen de Maan en de heldere planeet Jupiter. Beide objecten staan dan 's avonds relatief laag in het zuiden, wat vanavond alvast voor een fotogenieke gelegenheid zorgt.

Ondanks de weersvoorspellingen van de laatste dagen (die bewolking en zelfs regen voorzagen) kon de gedeeltelijke zonsverduistering van deze ochtend in ons land toch bijna doorlopend waargenomen worden.
Op tijd en stond een klein wolkje kon de pret niet bederven...

Op vrijdag 1 augustus is er een totale zonsverduistering te zien, in een smalle strook gaande van het uiterste noorden van Canada en Groenland, dwars doorheen Siberië, en eindigend in China.