En 't is weer eens zo ver :-). De (voornamelijk Amerikaanse) media hebben weer de mond vol over een "Supermaan", alsof dezer dagen alles in superlatieven moet uitgedrukt worden (weet je nog: een maansverduistering heet tegenwoordig een "bloedmaan"!)... En iedereen wordt dus ook opgeroepen om morgen zeker naar de Volle Maan te kijken, want "die zal opvallend véél groter en helderder zijn" dan anders!
Maar -zoals we al eerder schreven: much ado about nothing!
De Maan draait nu eenmaal in een elliptische baan rond de Aarde, dus soms staat ze wat verder - soms staat ze wat dichter. Gemiddeld staat ze op 384.400 km van ons, maar ze kan naderen tot ongeveer 360.000 km (het “perigeum”) of zich verwijderen tot bijna 410.000 km het “apogeum”). Een variatie van nauwelijks 7% dus t.o.v. het gemiddelde.
En die "7% groter dan vorige maand", dat zal je echt niet merken! Of anders uitgedrukt: zou het u opvallen mocht je morgen op restaurant een pizza van 32cm diameter krijgen, als die anders slechts 30 cm meet? We betwijfelen het :-).
Anders ligt het natuurlijk mocht u beide manen fotograferen met een (lange) telelens of een telescoop, en u beide resultaten naast elkaar legt: dan wordt het wel duidelijk!
MAAR : de meeste waarnemers zullen (indien het helder is althans) 's avond kijken, wanneer de Maan opkomt. En dan speelt de fameuze Maan-illusie: laag boven de horizon spelen onze zintuigen ons parten: Maan of Zon lijken dan véél groter dan ze werkelijk zijn. Dus véél waarnemers zullen dan ook tevreden terug binnen de warmte opzoeken: die Supermaan was wel degelijk "Super"! Helaas: kijk een maantje later, en ze lijkt even "super" :-).
Meer info over die zogenaamde "supermanen" kan u ook vinden op dit artikel uit 2011, of beluisteren bij Radio1.