Zaterdagavond: héél heldere vuurbol gezien: update

Update 1 (2009-08-16, 21h):
Ondertussen beginnen we ook zicht te krijgen op waarnemingen uit Frankrijk. Terwijl alle Belgische waarnemingen het fenomeen zagen in zuidelijke tot zuidwestelijke richting, zwak afhellend naar het einde van het traject, krijgen we hier al een duidelijker beeld. In de streek van Lotharingen (Thionville,...) zag men het bvb. als min of meer verticaal naar de westelijk-noordwestelijke horizon toe bewegend. Dus deze waarnemer keer nagenoeg recht op het traject, terwijl wij er hier te lande bijna loodrecht vanuit het noorden op keken, en men er in de regio Parijs dan weer loodrecht vanuit het zuiden op keek!

Uit het centrum van Frankrijk (Allier) komt ook een eerste opname van een gespecialiseerde "All-sky-camera" die juist bedoeld is voor het fotograferen van de sporadisch zichtbare bolides. Hier zit men al 500-600 kilometer zuidelijker dan België, dus de bolide was er laag boven de noordelijke horizon te zien.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Zaterdagavond 15 augustus, ideaal weer voor een barbecue of een terrasje.
Daardoor waren héél wat landgenoten om 21h59m getuige van een héél heldere vuurbol, die enkele seconden lang zichtbaar was.

Er kwamen ondertussen al waarnemingen binnen uit zowat héél het land, van de Kempen tot Brugge, en vooral het ganse zuiden (Namur,...). Samen met collega's en andere sterrenkundeverenigingen proberen we nu alle waarnemingen te verwerken, zodat we een (grove) schatting kunnen maken van het traject dat deze "bolide" (de exacte term voor een héél heldere meteoor/vallende ster) aflegde.
Op dit ogenblik gaat men er van uit dat het kleine brokstukje (hoogstens enkele centimeter) onder een héél kleine hoek de atmosfeer binnendook ergens boven de stad Luxemburg, in westelijke richting verder bewoog, om uiteindelijk op te branden ergens boven Noord-Frankrijk. Klassiek begint het fenomeen op zo'n 120 km hoogte, en eindigt de show reeds op zo'n 80 km (enkel de zeldzame grotere stukjes overleven het traject door de lucht en kunnen op het aardoppervlak belanden).

Indien uzelf het fenomeen zag mag u ons zeker hierover mailen. In dat geval hebben we volgende gegevens nodig:

  • Waarnemingsplaats (zo nauwkeurig mogelijk, dat mag via GPS-coördinaten zijn, maar een goede omschrijving of adres volstaat ook: via GoogleEarth vinden we dan zelf wel de plaats)
  • kijkrichting bij het begin van de waarneming: wie vertrouwd is met de sterrenhemel kan aangeven in welk sterrenbeeld het traject van de bolide begon, maar een omschrijving als "boven het huis van de buren) of "naast de kerktoren" kan ons ook al goed op weg helpen
  • kijkrichting bij het einde van de waarneming, idem
  • hoogte bij het begin en einde van de waarneming, en daarmee ook een aanduiding van het traject (schuin naar boven, schuin naar onder, eerder horizontaal, eerder verticaal,...). De hoogte wordt echter gewoonlijk sterk overdreven: de mens kijkt nu eenmaal vooral recht voor zich uit. Wat de meesten als "hoog aan de hemel" omschrijven, blijkt in de praktijk op minder dat halve hoogte te zijn...

    Voorlopig zijn er nog geen foto's of filmbeelden van het fenomeen opgedoken. Ook ons"Radio-meteoor-detectiesysteem heeft deze bolide niet kunnen "horen" omdat hij voor ons té laag boven de horizon stond. Maar onze collega's van de sterrenkundeclub in Spa zaten dichter bij het begin van zijn traject, de grafiek hieronder toont hun registratie (de "krulletjes" vanaf 21h59m10s).