MIRA Volkssterrenwacht MIRA vzw

Beeld- NASA/JPL
Vandaag, 30 juni 2008, eindigt de officiële, 4 jaar durende Saturnus-missie van de Cassini-orbiter.
Sinds haar aankomst bij de ringenplaneet op 30 juni 2004 stuurde Cassini vele duizenden beelden in nooit geziene scherpte door en bracht ook de Europese lander Huygens mee, die een geslaagde zachte landing maakte op Titan.

Vele vragen werden beantwoord, zoals wat er te zien is onder het dikke wolkendek van Titan en wat er aan de hand is met de maan Enceladus, waarop aktieve ijsvulkanen ontdekt zijn. Uiteraard zijn er ook een heleboel nieuwe vragen ontstaan. Zo hebben de wetenschappers nog altijd geen idee waar de "spaken" in de Saturnusringen gebleven zijn die bij de Voyager-passages in 1980 en '81 zo opvallend aanwezig waren, maar nu op de nochtans veel betere Cassini-beelden nergens meer te zien zijn.

Cassini is na ruim 11 jaar na de lancering nog steeds in uitstekende conditie en het ligt dan ook voor de hand dat dit kostbare toestel niet zomaar afgezet wordt maar verder gebruikt wordt om nog meer geheimen van deze reuzenplaneet en zijn ontelbare begeleiders te ontfutselen..

Bob Mitchell, Program manager van het Cassini project bij JPL, sprak zijn vreugde uit over het feit dat de sonde al haar verwachtingen ingelost heeft tijdens de 4-jarige hoofdmissie. Hij kondigde meteen ook de start af van een 2-jarig vervolgprogramma dat in april dit jaar door de NASA goedgekeurd werd.

De nadruk zal uiteraard liggen op nauwe passages van de grote manen, en dan vooral de twee meest interessante: Titan en Enceladus. Verder zal Cassini op de eerste rij zitten om een zeldzame gebeurtenis in het Saturnusstelsel waar te nemen: de passage van de Zon door het vlak van de ringen in augustus 2009.

De unieke belichtingsomstandigheden zullen zeker leiden tot ontdekking van nieuwe kleine "herdermaantjes" in de ringen en we gaan bovendien voor het eerst zien hoe de ringen er op dat moment uit zien vanuit een standpunt ver buiten datzelfde ringenvlak. Vanaf de Aarde zijn de ringen dan namelijk helemaal niet waarneembaar omdat we ze zelf ook van opzij bekijken.