MIRA Volkssterrenwacht MIRA vzw

Tot nog toe dachten astronomen dat enkel de grote gasplaneten een ringensysteem hadden: Saturnus natuurlijk (zoals iedereen met een telescoop kan zien), maar ook Jupiter, Uranus en Neptunus.

Dankzij waarnemingen tijdens een sterbedekking werd nu echter ook zo'n ring ontdekt rond een véél kleiner object: de verre planetoïde (10199) Chariklo, een rotsblokje van zo'n 258 km groot dat ergens tussen Saturnus en Uranus draait...
De binnenste ring zou zo'n 7 km breed zijn en een straal van 391 km hebben, terwijl de buitenste ring slechts 3 km breed is en op 405 km van het centrum van het rotsblokje staan.
Men vermoedt dat dit zou samenhangen met één of meerdere nog te ontdekken maantjes van de planetoïde, die de ringen "in vorm" zouden houden.

De gebruikte techniek ("sterbedekking") is eigenlijk redelijk eenvoudig: nu en dan schuift zo'n planetoïde (vanop Aarde bekeken) voor een ster, die daardoor dus enige tijd verborgen wordt. Maar in dit geval registreerde men kort voor én na de eigenlijke bedekking ook al een héél korte bedekking, wanneer de ringen dus voor de ster schoven...
In dit geval gebeurden er gelijktijdig waarnemingen met een hele reeks grote telescopen in Zuid-Amerika, waaronder ook de Luikse "TRAPPIST" , waardoor alles héél fijn in kaart on gebracht worden.