Ons beeld van de zwaartekracht van vroeger tot nu

22/11/2008 - 15:00
22/11/2008 - 17:30

Vallen en opstaan, daar hebben we de zwaartekracht voor nodig. En dat vallen en opstaan lijkt ook treffend het beeld te schetsen van de theorieën over de zwaartekracht in de fysica. Vele bekende fysici hebben er door de jaren heen ideeën over ontwikkeld, en toch is de zwaartekracht nog steeds een mysterie.
De ruimte gekromd door massa overeenkomstig Albert Einsteins Algemene RelativiteitstheorieDe ruimte gekromd door massa overeenkomstig Albert Einsteins Algemene Relativiteitstheorie Ze past moeilijk in de kwantummechanica, waar de andere krachten zoals elektromagnetisme wel hun plaats vinden. Het zoeken naar een goed beeld van de zwaartekracht is echter een leidraad in het zoeken naar steeds betere theorieën over alle basiskrachten en deeltjes in het universum.

Tijdens deze lezing gaan we kijken naar de vroege theorieën over de zwaartekracht, wanneer
erg verschillende fenomenen zoals planeetbanen enerzijds en vallende voorwerpen op Aarde anderzijds in het ene begrip van zwaartekracht werden samengebracht. En dat is wat fysici nog steeds trachten te doen: verschillende fenomenen verzamelen onder één noemer. Zwaartekracht zou een schakel moeten zijn in die puzzel, maar verschillende pogingen zijn reeds mislukt. Als klassieke theorie wordt zwaartekracht beschreven door de algemene relativiteitstheorie, wat leidt tot spectaculaire fenomenen zoals zwarte gaten. Als kwantumtheorie van gravitatie lijkt de snaartheorie - waarbij alle elementaire deeltjes beschouwd worden als trillingen van snaren) de
meeste kans te maken op succes. Maar die theorie leidt dan weer tot vele vreemde fenomenen, zoals het bestaan van meer dimensies en veel onbekende deeltjes. Kan dat allemaal stroken met de realiteit? En op welke manier gaan we daar duidelijkheid over krijgen?

Over die evolutie van ons beeld van de zwaartekracht en de recente inzichten in dit onderzoeksdomein komt professor Antoine Van Proeyen van het Departement Natuurkunde en Sterrenkunde van de KU Leuven ons op MIRA een duidelijk beeld schetsen.